Op dinsdagavond 4 november 2025 organiseerde SDG Groep Apeldoorn in ACEC een lezing van vice-admiraal buiten dienst Ben Bekkering over de positie van Europa in de huidige geopolitieke arena.
Hij ging met de toehoorders terug naar de Tweede Wereldoorlog, toen er diverse initiatieven ontstonden om internationale samenwerking te bewerkstelligen, met als uitgangspunt de Atlantic Charter van 1941. De Verenigde Naties kregen vorm, de NAVO werd opgericht en de eerste contouren van een Europese Unie werden zichtbaar. Maar de eerste scheurtjes ontstonden óók, toen in de Jalta-conferentie ook de Sovjet Unie van Stalin mocht aanschuiven.
Bekkering vertelde dat Europa, tegen alle waarschuwingen in, te lang op deze wereldorde bleef leunen. Het had in de jaren ’90 het idee dat er nog één of twee oorlogjes moesten worden gesust en dat we dan in een vrije, democratische wereld zouden leven.
Europa besteedde vervolgens haar veiligheid (VS), haar productie (China), haar energievoorziening (Rusland), haar publieke voorzieningen (de markt) én haar informatievoorziening (Big Tech) uit en manoeuvreerde zich daarmee in een bijzonder afhankelijke positie.
The End of History werd echter een Clash of Civilizations. Want inmiddels staat die wereldorde zwaar onder druk. Terwijl aan de ene kant van de wereld de Europese leiders als brave leerlingen naar bovenmeester Trump zaten te luisteren, ondertekenden 40 andere landen in China de Convention of Establishment of The International Organisation for Mediation, als tegenwicht tegen o.a. het op die westerse leest geschoeide ICC.
Maar, zo betoogde Bekkering, het is laat, maar nog niet te laat. De kennis om als Europa weer mee te tellen in de geopolitieke arena en uit deze afhankelijke positie te komen ís aanwezig. Er liggen vuistdikke rapporten over hoe die afhankelijkheid moet worden aangepakt. Het belangrijkste is echter de politieke wil om keuzes te maken en het vertrouwen van de EU in zichzelf als belangrijke geopolitieke speler.
